Το “ευ αγωνίζεσθαι” βρήκε και βρίσκει πάντα ακριβή εφαρμογή μεταξύ των αθλητών της σχολής μας.
Στο τελευταίο επίσημο πρωτάθλημα που λάβαμε μέρος έτυχε σε κάποιον τελικό αγώνα να παίξουν στο ίδιο τερέν δυο αθλητές της δικής μας σχολής.
Διεκδικούσαν θέση στην πρώτη τριάδα.
Παρατηρήθηκε λοιπόν από τους προπονητές, ο ένας αθλητής να δίνει οδηγίες στον άλλον αθλητή πώς να τον νικήσει ο φίλος του συναθλητής του και για εκείνη την ώρα αντίπαλος του. Υπερίσχυσε δηλαδή η Φιλία και όχι μόνο αυτή. Ο εν λογω αθλητής έβαλε τον φίλο του πανω απο το εαυτό του και προτίμησε να τον νικήσει ο Φιλος παράνα νικήσει αυτός τον φίλο του.
Εάν αυτό δεν είναι «Ευ αγωνίζεσθαι» τότε τι είναι;
Αυτό καλλιεργούμε σε αυτή τη σχολή.
Εύγε στην σχολή, τους προπονητές, τους αθλητές και τους γονιούς των αθλητών για την διαπαιδαγώγηση τους.
Είναι πολύ συγκινητικό από δασκάλους η διαπαιδαγώγηση των παιδιών σε ένα ατομικό άθλημα να έχουν τέτοιες συμπεριφορές συγχαρητήρια στους εκπαιδευτές και στους μαθητές. Είναι διπλή η συγκίνηση ως αθλητής και ώς γονιός.
Αυτή είναι η φιλοσοφία του Αθλητισμού και όχι η λανθασμένη αντίληψη του κόσμου. (Ότι γίνονται εχθρικοί και χτυπάνε κόσμο)❤️❤️❤️
ΑΥΤΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΊΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΉΣ ΜΑΣ………ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ……..ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΝΈΧΕΙΑ……..