Αγώνες: πρέπει να κερδίσω μετάλλιο…!

Συνυφασμένη με την λειτουργία ενός αθλητικού συλλόγου είναι και η διενέργεια και συμμετοχή σε αγώνες. Αυτό επίσης ούτως η άλλως προβλέπεται και επιβάλλεται από τους κανονισμούς της ίδρυσης του αθλητικού συλλόγου.
Η συμμετοχή των αθλητών σε αγωνιστικές δοκιμασίες είναι επιβεβλημένη και αποδίδονται πολλά καλά ανέκαθεν στην δοκιμασία αυτή.

Κρύβει όμως και πολλές παγίδες. Εδώ έρχεται να βρει εφαρμογή το αρχαίο ρητό “ουδέν καλό αμιγές κακού”.

Πάρα πολλοί είναι οι αθλητές που ενώ έχουν κερδίσει συνάμα μιλάνε και για την ήττα και πως να την διαχειριστούν οι άλλοι.

Όταν έρθει όμως η στιγμή της ήττας είναι και για αυτούς ακόμα δύσκολο να την διαχειριστούν.

Επίσης δύσκολη είναι να διαχειριστούν και την ήττα των τέκνων τους οι γονείς.

Κι όμως πραγματικά υπάρχουν μεγάλα μαθήματα από την ήττα. Από τη χασούρα.Δύσκολη διαδικασία και επίπονη από τους γονείς να “χειριστούν” τους αθλητές και τέκνα τους.

Νομίζουμε ότι είναι καλύτερη η τακτική της φιλοσοφίας του “Αθλητισμός και όχι πρωταθλητισμός”. Μην κυνηγάμε την κατάκτηση του μεταλλίου και αν είναι να έρθει θα έρθει.

Αν κατακτήσουμε όλα τα καλά του αθλητισμού και αφήσουμε τελευταία του πρωταθλητισμού σίγουρα θα είμαστε μεγάλοι κερδισμένοι. Ο πρωταθλητισμός ανέκαθεν ήτανε για λίγους. Και καταλήγει να είναι για τους πολύ λίγους. Κανείς δε γυρνάει την πλάτη του σε ένα μετάλλιο αγώνων αλλά και κανείς δεν θέλει να αναλάβει το  κατα βάθος δυσβάστακτο βάρος της ήττας ή της φθοράς των υπέρ πρωταθλητών. Πιο δυσβάσταχτο ακόμα είναι για μικρούς σε ηλικία αθλητές, και /ή άπειρους.

Πολλές φορές ακούμε τα παιδιά να θέλουν να αποχωρήσουν στην πρώτη ήττα. Μέσω του αθλητισμού λοιπόν τους δίνεται ευκαιρία να μεγαλώσουν διανοητικά και να χειριστούν την ήττα τους. Εκεί λοιπόν σε συνεργασία με τον προπονητή και με τον γονιό ή ακόμα καλύτερα και τους δύο γονείς  καλούνται να σηκώσουμε το μεγαλύτερο βάρος και για σκέψου στο πραγματικά και φαινομενικά μεγάλο πρόβλημα του ηττημένου αθλητή. Θα τολμήσουμε να πούμε ότι μέχρι και κάποιοι προπονητές δεν έχουν αυτή την διάθεση ή το χρόνο να ασχοληθούν με τους ηττημένους καθόσον τρέχει το επόμενο πρωτάθλημα το οποίο πρέπει να προετοιμαστεί.

Πέρα από το μετάλλιο αναζητήστε τα οποιαδήποτε άλλα καλά της ενασχόλησης με τις πολεμικές τέχνες είναι πάρα πολλά και τα ξέρετε κι από μόνοι σας. Επικεντρώστε σε αυτά διότι αυτός είναι και ο αρχικός σκοπός που εγγράψατε τα τέκνα σας σε μια αθλητική σχολή πολεμικών τεχνών.

Εκεί λοιπόν ερχόμαστε να πούμε με σεβασμό και ταπεινότητα τη σχολή χρειάζεται να είναι ανθρωποκεντρική με οποιοδήποτε κόστος.

Εάν γίνει αυτό μπορεί αυτή η σχολή να μην γίνει ποτέ το σπίτι των πρωταθλητών με τους 100 και τους 200 εγγεγραμμένος αθλητές – πρωταθλητές και υπεραθλητές αλλά είναι σίγουρο ότι θα φτιάξει χαρακτήρες. Θα φτιάξει χαρακτήρες για τους οποίους όλοι θα είναι περήφανοι μετά από λίγα χρόνια.

Όσο για τους από τους γονείς που δεν έχουν αποφασίσει ακόμη να γράψουν το παιδί τους σε μια αθλητική σχολή μαχητικών τεχνών ας ιεραρχήσουν την πραγματική ανάγκη που επιβάλλει εποχή την πραγματική ανάγκη του παιδιού, αναπτύξετε το χαρακτήρα του και τα όποια μικρά μειονεκτήματα που μπορεί να ανιχνευτούν στο χαρακτήρα του, δουλέψτε αυτά, και αμέσως μετά ο δρόμος του πρωταθλητισμού θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Πρώτα φτιάχνουμε χαρακτήρα με τα “χτίζουμε” σωστά κορμιά και ψυχές, μετά τακτικές και τεχνικές και μετά πάμε να σαρώσουμε τα μετάλλια. Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτή τη σειρά θα φέρει δισλειτουργία τόσο στη σχολή αλλά ιδίως και στην ψυχολογία του αθλητή.

Σαν επίλογο για να μην παρεξηγηθούμε θα αναφέρουμε ότι είμαστε υπέρ του να διαγωνίζονται οι αθλητές και το να δοκιμάζονται σκληρά στα σκαλοπάτια του πρωταθλητισμό. Εξού και έχουμε κατεβάσει σε πρωτάθλημα του παρελθόντος 25 αθλητές και έχουμε πάρει 21 μετάλλια. Αυτό που πρέπει να γίνει με την κατάλληλη προετοιμασία τόσο διανοητική όσο και σωματική για να είναι πάντα θετικό το πρόσημο στο τέλος των αγώνων.

Intertwined with the operation of a sports club is the conduct and participation in competitions. This is also otherwise foreseen and imposed by the amendments to the membership of the sports club.

The participation of athletes in competitive tests is imperative and they always perform very well in this test.

But it also hides many pitfalls. Here comes the application of the ancient saying “no good without any bad”.

There are many athletes who, while they have won, also talk about the defeat and how others can manage it.

But when the time comes for defeat, it is still difficult for them to manage it.

It is also difficult for parents to manage the defeat of their children.

And yet there are really great lessons to be learned from defeat. From the hassle. Difficult process and painful for parents to “handle” the athletes and their children.

We think that the tactic of his philosophy “Sport and not championship” is better. Do not chase the conquest of the medal and if it is to come it will come.

If we conquer all the good of sports and leave last in the championship we will definitely be big winners. The championship has always been for a few. And it ends up being for the very few. No one turns their back on a race medal but no one wants to take on the deeply unbearable weight of defeat or the wear and tear of the pro-champions. It is even more unbearable for young athletes, and / or inexperienced.

Many times we hear children want to leave in the first defeat. Through sports, then, they are given the opportunity to grow mentally and handle their defeat. So there in collaboration with the coach and the parent or even better both parents are called to lift the greatest weight and to think about the real and seemingly big problem of the defeated athlete. We will dare to say that even some coaches do not have this mood or time to deal with the losers as the next championship is running which must be prepared.

Apart from the medal, look for any other good of martial arts, there are many and you know them yourself. Focus on them because that’s the original purpose of enrolling your kids in a martial arts school.

So there we come to say with respect and humility the school needs to be human-centered at any cost.

If this is done, this school may never become the home of champions with 100 and 200 registered athletes – champions and superathletes, but it is sure to build characters. He will make characters that everyone will be proud of in a few years.

As for those parents who have not yet decided to enroll their child in a martial arts school let them prioritize the real need that imposes the real need of the child, develop his character and any small flaws that can be detected in His character, work on them, and soon after the championship road will be paved with rose petals.

First we make a character by “building” the right bodies and souls, then tactics and techniques and then we go to scan the medals. Any change in this series will bring dysfunction both in the school and especially in the psychology of the athlete.

As an epilogue, in order not to be misunderstood, we will mention that we are in favor of the athletes competing and being tested hard on the steps of the championship. Hence, we have sent 25 athletes to a championship in the past and we have won 21 medals. What must be done with the proper preparation both mentally and physically to always be a positive sign at the end of the games.